Dolegliwości ciążowe, które mnie dotknęły

Ciąża i poród już jakiś czas za mną, ale wcześniej nie zdążyłam Wam napisać o dolegliwościach ciążowych - tych typowych i tych nietypowych, które towarzyszyły mi w czasie ciąży - a troszkę tego było.

 Ból piersi - szczególnie ich wrażliwość - towarzyszył mi w pierwszym trymestrze i był jedną z oznak tego, że jestem w ciąży. Na szczęście nie trwał długo - piersi szczególnie bolały mnie rano, poza tym ból nie był aż tak bardzo dokuczliwy, jak porównuję go z bólem piersi teraz w okresie karmienia piersią.

Mdłości i nudności, szczególna wrażliwość na zapachy - na całe szczęście nie wymiotowałam (zdarzyło mi się tylko raz przez całą ciążę), ale niedobrze było mi bardzo często w pierwszym trymestrze ciąży. Najgorzej działały na mnie zapachy - gdy otwierałam lodówkę, to potrzebowałam chusteczki na nos, bo zdarzało mi się rzucić to, co chciałam wziąć i wybiec z kuchni, bo myślałam, że zwymiotuję. W szczególności reagowałam tak na zapach kiełbasy i różnego rodzaju wędlin.

Jadłowstręt - jedna z najdziwniejszych dolegliwości - bo najczęściej kobiety w ciąży wręcz „rzucają” się na jedzenie. Dolegliwość ta towarzyszyła mi w szczególności w pierwszym trymestrze ciąży, później było lepiej, ale i tak miałam czasem ataki. Przez problemy z jedzeniem pierwszy trymestr ciąży był dla mnie bardzo ciężki. Chciałam dla mojego maleństwa jak najlepiej, a zjedzenie czegokolwiek stanowiło dla mnie nie lada wyzwanie. Czasem miałam problem ze zjedzeniem małej kanapki. Na szczęście dobrze „wchodziły” mi płyny więc ratowałam się zupami i sokami. Gdy jadłam coś, co wymagało żucia - musiałam mieć przy sobie paczkę chusteczek, bo po prostu jedzenie w momencie stawało mi w gardle i nie byłam w stanie go połknąć.

Ból stawów - dokładnie kostek u stóp i dłoni. Zaczęło się w drugim trymestrze i towarzyszyło mi do końca ciąży. Ból towarzyszył mi szczególnie wieczorem, gdy kładłam się do łóżka. Określiłabym to jako syndrom niespokojnych nóg”- przez który nie mogłam spać. Brałam zwiększone ilości magnezu, ale niezbyt pomagało.

Opuchlizna - miałam nadzieję, że nie dotknie mnie ta dolegliwość, ale upalne lato, które mieliśmy w tym roku z pewnością się do tego przyczyniły, najpierw miałam nabrzmiałe palce - już w drugim trymestrze nie mogłam założyć obrączki i pierścionków, później (na początku trzeciego trymestru) doszła opuchlizna stóp. Chwyciło mnie dosłownie z dnia na dzień i nie puściło do końca ciąży. Nie było to tak, że raz miałam spuchnięte nogi, a raz nie, tylko cały czas takie same. Doszło do tego, że praktycznie mogłam nosić tylko dwie pary butów - sandałki z pasków, które były luźne i stare „rozglabane” balerinki - bo tylko w nie mieściły się moje stopy, inne buty musiałam wkładać na siłę. Muszę przyznać, że było to bardzo uciążliwe. Na szczęście już dzień po porodzie opuchlizna zeszła, choć mam wrażenie, że mimo wszystko moje stopy pozostały „trochę” większe.

Problemy ze snem - miałam je w drugim trymestrze, nie mogłam zasnąć - do 1 oglądałam telewizję, siedziałam na FB i grałam w gry na telefonie, a ok. 4-5 już się budziłam i przez jakąś godzinę nie mogłam zasnąć, potem spałam do jakiejś 8-9. Sen w ciągu dnia nie zawsze mi się udawał - mało wtedy spałam.

Ogólne zmęczenie - przyszło wraz z trzecim trymestrem, brzuch był już bardzo duży, a do tego panowały straszne upały. W nocy spałam w miarę normalnie - choć brzuch już bardzo przeszkadzał, a mała bardzo kopała, to w dzień byłam bardzo zmęczona. Miałam tak, że łapało mnie zmęczenie i musiałam natychmiast się położyć, zasypiałam wtedy w ciągu minuty i potrafiłam przespać nawet 3-4 godziny. Zdarzało się, że „padałam” na kanapie w salonie, która nie była zbyt wygodna, ale miałam siły przejść kilka metrów do sypialni - potrafiłam wtedy zasnąć bez poduszki i w niewygodnej pozycji.

Płaczliwość i ogólna „emocjonalność”- zawsze byłam i jestem nadal bardzo wrażliwa, najczęściej na złe rzeczy reaguję płaczem, ale w ciąży - szczególnie w pierwszym trymestrze wszystko działało na mnie podwójnie i zdarzało mi się płakać bez powodu - choć wiedziałam, że nie powinnam i starałam się opanować, to czasami było to bardzo trudne.

Nadmierna potliwość stóp - pojawiła się w trzecim trymestrze, z pewnością wpłynęły na to upały, ale była to bardzo uciążliwa dolegliwość. Myłam stopy kilka razy dziennie, prałam buty, używałam różnych odświeżaczy i dezodorantów - nic nie pomagało, a moje stopy cały czas brzydko pachniały. Było to nie tylko uciążliwe dla mojego otoczenia (męża), co chyba najbardziej dla mnie, pół godziny po kąpieli, siedząc na kanapie czułam moje stopy - coś strasznego! Nigdy wcześniej nie miałam takich problemów...

Dopisek:
To nie jest tak, że tylko narzekam ;) po prostu chciałam opisać, jak to u mnie wyglądało, jeśli chodzi o dolegliwości ciążowe, a przecież i tak jest tak, że pomimo tych dolegliwości to cały czas myśli się o swoim dzieciątku i każdy jego ruch w brzuszku wywołuje uśmiech na twarzy i ogromną radość i szczęście.

Które z wymienionych dolegliwości Was spotkały? A może miałyście inne dziwne i nietypowe dolegliwości ciążowe? Jestem ciekawa Waszych doświadczeń.

Słowa kluczowe: dziwne dolegliwości towarzyszące ciąży blog, ból piersi w ciąży, wrażliwość na zapachy a ciąża, problemy z jedzeniem jadłowstręt w ciąży, wszystko co powinna wiedzieć kobieta spodziewająca się dziecka,  ciąża i cała reszta blog, syndrom niespokojnych nóg u kobiety w ciąży, blog parentingowy, Marcelka Fashion and Lifestyle blog lifestylowy,